Rak krtani, zwany także rakiem krtani, to rak skrzynki głosowej w gardle. Większość nowotworów krtani rozpoczyna się w głośni i składa się z raka płaskonabłonkowego. Dlatego te nowotwory nazywane są rakami płaskonabłonkowymi. Mężczyźni są cztery razy bardziej narażeni na raka gardła niż kobiety. Ludzie, którzy palą i piją alkohol, są bardziej zagrożeni, podobnie jak pracownicy narażeni na kwas siarkowy i azbest. Chrypka głosu, guzek w szyi, kaszel i problemy z oddychaniem są częstymi objawami tego stanu. Radioterapia, chirurgia i chemioterapia są standardowymi liniami leczenia tej choroby.
Oprócz dostępnego standardowego leczenia można wykonać ajurwedyjskie leczenie raka krtani. Produktami leczniczymi stosowanymi w tym stanie są Kanchnaar-Guggulu, Punarnavadi-Guggulu, Maha-Manjishthadhi-Qadha, Yashtimadhuk (Glycerrhiza glabra), Tulsi (Ocimum sanctum), Pippali (Piper longum), Amalaki (Emblica officinalis), Haritaki (Haritaki) bellerica), Sunthi (Zinziber officinalis), Marich (Piper nigrum) i Haridra (Curcuma longa). Leki kierowane na & # 39; Ratka & # 39; i & # 39; Mansa & # 39; Dhatus (tkanki) są przydatne w tym stanie. Należą do nich takie leki, jak Patol (Tricosanthe dioica), Kutki (Picrorrhiza kurroa), Saariva (Hemidesmus indicus), Patha (Cissampelos pareira), Musta (Cyperus rotundus), Triphala (trzy owoce), Nimba (Azadirachta indica) i Kutaj (Holarrh) . Powyższe leki są przydatne w leczeniu pierwotnego guza i zapobiegają jego rozprzestrzenianiu się na inne części ciała. Kanchnaar (Bauhinia variegata) stosuje się w dużych dawkach, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się nowotworu przez węzły chłonne. Podobnie Manjishtha (Rubia cordifolia) i Saariva są stosowane w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się komórek nowotworowych przez krew.
Ponadto leki takie jak Abhrak-Bhasma, Heerak-Bhasma, Suvarna-Bhasma, Suvarna-Malini-Vasant, Ashwagandha (Withania somnifera), Shatavari (Asparagus racemosus), Samudrashosh (Argyreia speciosa), Bala (Sida cordia) Hirsuta) i Musli (Asparagus adscendens) stosuje się w celu poprawy odporności organizmu, zmniejszenia wielkości guza, zapobiegania lub zmniejszenia skutków ubocznych nowoczesnego leczenia, poprawy jakości życia i poprawy ogólnego przeżycia. Należy zauważyć, że wszyscy ci pacjenci powinni być pod opieką i nadzorem zespołu onkologów.